Sen gidiyordun ve ben sadece Nefes alýyordum… Dolduruyordum ciðerlerime Ankara’yý Kaçamazsýn benden belki… Veriyordum nefesimi Ve sen gidiyordun… Son nefesim gibiydin Suni teneffüsümdü Ankara…
Sen gidiyordun ve ben sadece Bakýyordum ardýnsýra… Her biri telaþ içinde, Göz önünde yanan bir ateþ, Ve soðuyan bir telaþ, Ýnsanlar… Ve sen Ardýna bile bakmadan çekip giderken… Sadece bakýyordum Götürecek seni birazdan otobüs…
Sen gidiyordun ve ben sadece Susuyordum… Duraktaki bir adamýn Yalnýzlýðýný oynuyordu gözlerim… Haykýrýyordu Ankara Ben susuyordum Sen saðýr…
Sonra…
Sen gittin… …ve bana sadece Ankara kaldý…
Ýsmail ALTIN Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailtr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.