Nedenini bilmediðin belki de bilmek istemediðin bir korku sarar içini cesaretin kýrýlýr... yönün karýþýr... bocalarsýn... bazen de tüm bunlardan kaçýp, olduðun yerde asýlý kalmak olabildiðince derin nefes almak her þeyi çözer sanýrsýn istersin kendine inanmak… ama sadece kendine çünkü çevrendeki her þey seni bir þekilde denemek, deðiþtirmek için pusuda beklemede…
bir yanýnda..........................................................diðer yanýnsa,
piþmanlýklar.........................................................hala bir umut beslemede öfkeler...............................................................tek silahý korkular.............................................................sadece kaçýþlar..............................................................o keþkeler.............................................................kalabilmiþtir hüzünler.............................................................elinde.
ve tüm mesele bu iki yanýnýn arasýndaki boþluk...
boþluk; bomboþ... çaresiz... nereye gideceðini bilemeyen bir þaþkýn...
ama yine de en sevdiði "sol yanýndakiler"... çünkü hep orda hazýr beklerler umut bazen kendini belli etmese de onlar fýrsat kollar gelirler içini kemirmeye.
bu boþluk, o kadar bulanýktýr ki o kadar çok soruþlarý vardýr ki daha yakýndýr bu sol yana daha yakýndan bir arkadaþ
ama hep bu masum gülüþlere aldandý... tanýyamadý... yanýldý... yýlgýya kapýldý... isteseydi kaçardý ama hep ayný yaný bir yerlerde tutuklu kaldý...
defalarca yanýlsa da neden hep ayný hatayý yaptý neydi onu ayný yere döndüren... yüreði suskularda takýldý... yanýtsýz kaldý...
suçlu olan zaman mýydý?... dursaydý o an durabilseydi böyle olmaz mýydý?... tek baþýna mý kaldýramadý?... bir yaný hep diðer yanýnda takýlý kaldý benliði zamanýn içinde boþluða daldý...
keþkeler birikti... her geçen gün yenisi eklendi... keþkeler zamaný daha da hýzlandýrdý artýk onu durdurmak imkansýz! giden çoktan gitti.. gittiði yerden umarsýz...
vakit geldi artýk zaman beklemede... tercihini maskelerinden arýndýr. o kadar gizlenmiþ ki kendi artýk gerçek sen bile artýk ayný sende deðil...
yeni bir ýþýk süzülüyor sabaha yakýn bir saatte...
zaman durmuþ... masken boþlukta-yoklukta kaybolmuþ... sen öylece ortada o öyle bir sen ki özlemiþ maskenin altýndakini.
artýk orda tüm çýrpýnýþlar sonda ve sen bu dünyadaki "en gerçek" þeysin hayatta! … .. .
06-10-2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
rüzgarın savurduğu iz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.