Ben Hiç !...

ben köyde doðmadým ki...

ne karanlýk gecelerini karanlýk meþenin
ne de aðustos yýldýzlarýný mýsýr tarlalarýnýn
hiç görmedim ki...

ben
tati baba çiçeði de görmedim...

açmýþ menekþeleri bile
hala çýplak,

eski bir minübüs
týka basa insan
burnumda benzin kokusu yolculuklarýmý
bayram sabahlarýný
taþ ocakta tüten ekmek,

dereden sonraki yetiþ al bakkalýný da
sarý jelatinde çikolata
tuzlu kraker
ve
damla sakýzý bilirim...

dut aðaçlarýnýn orda
hani patikadan sonra
ikinci katý cumba
yolculuðumuzun son duraðý
iki katlý ahþap konaðý
þimdilerde tütmeyen o ocaðý
o ocaðý da...

ne uyuduðu yerde uyudum babamýn
ne tapul ne de çayýr...

þimdi usumda hayal meyal
tavþan elmasý
ve
mezarlýðýn önünde
vurulan o tilki...

ben hiç köyde yaþamadým ki...



ahad...





Sosyal Medyada Paylaşın: