Ne sayende yaşadım, ne tutkuna adandım!
Ýnsan kamil olmalý
Ruhunun suhuletinden
nükseden esinle kalbi sürur yaþamalý
Fanilik
adýna hiçbir amaç için kul, köle
olmadan özgürlüðün eminliðinde yaþamalý
Akýl ve izan adýna
ilimden nasibini alarak, hakikat
sevdasý ve ecriyle umutlarýný yaþatmalý
Ne kadar üzen yýl varsa
Bir hesap ve bedel karþýlýðý
düþünülmesen sereserpe abanýlsa
Elem ve kederle
hemhal olmuþ bir nefes ne kadar
hicrana kansa, yakarmak için nefsiyle avunsa
Yüreði vurgun yer,
hissiyatý tarumar eder,
izaný ve iradesi zafiyetlere dalar, o an
çektiði sancýlar ve sýzýlarý duyulmasada
Kahretmek nefsin
ilzamýndan nükseden hardýr
Kalp, edebin
ve naifliðin nezaretinde
sukut ettiren sadakatin nazarýdýr
Terbiyeye muhtaç
akýl ve nesf ancak hakikat adýna
yol alýrsa farktýr, ihsandýr, ecr-i sadýktýr
Vefayý bilmeyen
bir can ne vakit hakkýyla kul olmak
için çýrpýnacak ve sevdasýyla aklanacaktýr
Tadmin olmak
adýna ne yaparsan nefsin harlanýr
Sabýr
ve kanaatin kalbi teskin eden
aþkýndan uzaklaþýrsan, ar halinden uzaklaþýr
Nafile yere yutkunmak
ne kadar evladýr, mahzun bir nefesin
yüreðinden nükden hüzün kim için sancýdýr
Aþk, sadakatin
ve vefanýn sülbünden nükseden
esindir, rýzay-ý bari adýna en ülvi nasiptir
Hastanýn haline
nazar ederken nefesin müddetine kan
Seni sen yapan yaratan,
her azaný teslim edip, bir vakte
kadar iradene býrakan için muhakeme yap
Teslimiyetin
bilincin nispetindedir,
ne kadar bilir ve anlarsan o kadar yakýnsýn
ve tanýrsýn, inanmak adýna saplantýya sýðýnmazsýn
Zan içinde t
evbe edip ihsana yakýnlaþamazsýn,
düþünmeye ram olmak için çýrpýnan can
Vesileler ikramdýr,
tesadüf inançý bühtandýr,kader
ve kaza haline en yakýn olan bir sýnavdýr,
Bildiðin kadar
korkudan uzaklaþýrsýn, emniyet
içinde yaþarsýn merak eden mübarek insan
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.