Halin avariliği ibreti ardır, feyzi nazardır!
Hangi firhatin
esinine ram olan bir nefessen
Hasreti ve
sabrý sinesinde edebiyle
derleyen azmin emanetçisiysen
Müddet-inefesin
alinde ki hesabýn farkýyla
bedelleþen bir zadenin kadrine haizsen
Yüksünme,
çilenin vecdinden yüzçevirme
Ruhunu
ve kalbini enkazýn burukluðuna
terk etme, umut içinde ki ahsensen
Heves
ve his kördür,
hesapsýz olan bedeldir
Ýnsanaklý ve
izanýyla fark edilen bir nefestir,
iradesiyle hürriyete tabi zaferdir
Alimin ilminden,
arifin batýnýn perdesini aralayan
feyzinden dem almak, ne ülvi bir nimettir
Lakin niyetin
ihlasa ram olmasý, azmin
umudun ilgasýnda hakikatle buluþmasý
evla olan bir fazilet ve en tabi suhulettidir
Yusuf kuyuya
atýlmýþken, ne kadar buruktu
En yakýnlarý
sadakat adýna hicrana ve nefsin
meramýna ayar olmuþ zavallý canlardý
albinde ki mutmainlikte
sýkýntý çekmeyen kim kaldý, ruhunun
sancýlarýna amade olan hangi babaydý
Züht ve takva
iþte o vakit ne kadar manidardý,
Teslimiyetin
þadýnda naçar kalan masum bir
sevdanýn inþirahýndan akseden vakýaydý
Üþüten zamanda
kime el açmýþ ve yakarmýþtý
Umudun
her lahzasýnda boynu
bükülmüþ ne kadar mahzun bir candý
En yakýn ve sadýk
baþka nasýl vasýflandýrýldý
Vefa ve cefa
nefsin ve iradenin
hüznünden zühur edecek kazasýydý
Bahtýný
bekleyen bir hesap vardý,
hiç okunmamýþ kitabýn sayfasýnda
ki hikmetin
nasip mýsralarýndan
nükseden ne müthiþ bir kelamdý
Garip
ve öksüze yakýnlaþ,
kalbinin sesiyle ol sýrdaþ
Akýp
giden bir zaman var,
ruhun hicranýndan ibret sunan,
Kalbi aklýyla
yol alan kim varsa ürkme,
zan içinde uzaklaþmak için irkilme,
sualleri derlemekten kaçýnma gardaþ
Vicdanýn
beytullahken
neyle uðraþýrsýn,
ne kadar kendinle barýþýksýn
Muhakeme
yapmaktan ne den sýkýlýrsýn,
nefsin adýna bahaneler sýðýnmayý
bir þey mi sanýrsýn,mizan nazarýyla halleþ
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.