Bir zamanlar o vardý, aþk ile beni sardý
Maziye gitmek için, gidecek yolum dardý
Her bakýþý bir kurþun, tekrar tekrar öldüren
Aþký gittikten sonra, özlem en büyük kârdý.
Karanlýk gecelerde, yol gösterir göz feri
Kol kola çýkar yola, sarar gök ile yeri
Aþk uðruna seviþir, alkýþ tutarken zaman
Nefes alýp vermektir, bir ileri bir geri.
Hem çýkýp hem inmektir, bazen kalben övmektir
Aþk gönülden vermektir, acýlarý dövmektir
Aþikâr haykýrmaktýr, býkmadan usanmadan
Hayatýn aþk manasý, karþýlýksýz sevmektir.
Aþk ne garip bir þeymiþ, hem tatlý hem de acý
Nefret ederken yürek, birden eder baþ tacý
Çözen varsa bu iþi, çektirsin azý diþi
Sevgi nedir bilmeyen, bilmez nedir bu acý.