Bu aþk için öleyim, ilk aþk mezarým nerde Ne olur, yer aç bana; bak çözümsüz bu derde Son isteðimdir senden, son duamý ederken Mezarým kalbin olsun, muhtaç etme namerde.
Üþürsem güneþim ol, çöle dönersem su ver Gece gündüzüm sensin, seni haykýrýr her yer Bu aþký yazan kalem, tam ortadan kýrýldý Hiç bir silgi silemez, yargýçtýr gök ile yer.
Cehennem gibi aþksýn, cennet gibi güzelsin Hem hayat hem de ölüm, her anýmda özelsin Emret kölen olayým, emret sende kalayým Defter kalem misali,tarih kadar özelsin.
Gelmiþ geçmiþ tüm aþklar, þarkýmýzý söylesin Her notamýz aþk olsun, Allah rahmet eylesin Alýn yazýmýz budur, mey diye iç iç kudur Sözüm sana ey kader, hem þöyle hem böylesin. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.