Dilenci Düşlü Çocuk
sana dilenmeyi öðrettiðinde düþlerini
çok küçüktün daha ninnilerin masumluðunda
yolunu þaþýrmýþ dikenlere sakladýn düþlerini
bir yanýný sen, bir yanýný ben tutacaktým
üzülme be dilenci düþlü çocuk üzülme
dizi dizi sýraladýn kendini sýð sayfalara
uzak baharlar gibi kendini not düþtün
baloncuklara doldurdun düþlerini sabun köpüðünden
yere vuran her baloncuk
kapýsýný açtý sana dilenmiþliðin de yeni düþlerinin
ürkme be dilenci düþlü çocuk ürkme
zifiri karanlýða çakmak çakýmý kývýlcýmlar döktün
ve sen en zifirisinde yap bozu öðrendin karanlýðýn
saða çektin olmadý karanlýðý sola çektin gene olmadý
düþ de kurulurmuymuþ hiç kaçak siyahlarýn toplamýna
kurulmaz be dilenci düþlü çocuk kurulmaz
isyan etsende koca koca haykýrýþlarla bulut bulut
gülümseyemesende dilenciliðini düþündüðünde kendine
ve sen taparçasýna sarýldýðýn bebeðini bile dilenci
ve sen onca düþü dilinin ucuna getirip de ezmedinmi be çocuk
düþ kurma sen be dilenci düþlü çocuk
artýk kurma...
Mehmet Selim Bataroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.