BAL'I ZEHREYLEDİN,,,
Kurusun aðzýnda dilin damaðýn,
Bülbül gibi lal ol ötemeyesin.
Seninde kýrýlsýn kanadýn kolun,
Sürünesin amma ölemeyesin.
Bende söz diyecek dil býrakmadýn.!
Soldurdun baðýmda laleyi gül’ü,
Boynu bükük koydun garip bülbülü.
Senin için terk ettiði sümbülü,
Aðlattýn ya sen de gülemeyesin.
Bülbüle konacak dal býrakmadýn..!
Yar deyip sinemde saklardým seni,
Öpmeye kýyamaz koklardým seni.
Anardým dua’yla huþu’yla seni,
Bir kul’un dua’sý olamayasýn.
Gönül çuvalýmda söz býrakmadýn...!
Kem göz bakýp nazar vermesin diye,
Siper ettim caným her tehlikeye.
Kapýsýnda kul ol bir sevgiliye,
Sende muradýna eremeyesin.
Yürekte tadacak haz býrakmadýn...!
Gökten taþ yaðdýrdýn garip baþýma,
Sözün bittiði yer duyda þaþýrma.
Sakýn mahþer günü çýkma karþýma,
Helallýk melallýk istemeyesin.
Yüzüne bakacak yüz býrakmadýn...!
TÝRYAKÝ öldürdü kalmadý bir þey,
Ne idin ne oldun þimdilerde ney.
Nasýl anýlýrsýn hey gidi hey hey..!
Duyduðun isimle yetinmeyesin.
Bal’ý zehreyledin öz býrakmadýn....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.