ÖZGÜR TUTSAK

( Faþizme boyun eðmeden, zindanlarda katledilen özgür tutsaklar’a)

Yürüdüm, seni aradým
Her yer karanlýk
Her yer suskun

Birden bire
Ay ýþýðýnýn bakýþý
Ve yýldýzlar
Ve umursanmayan çocuklar
Ayaða ayaða kalktýlar.

Durdum, seni aradým
Ama durmadý gözlerim
Ama durmadý künyesinde ölüm fermanýný gezdiren zaman!

Þafak yýrtýnca
Kuþlar uçmaya baþlayýnca
Hastane ‘den yükselen çýðlýklar susunca
Seni buldum ömrümün
Sararmýþ yapraklarýnda
Ýnzivaya çekilmiþ mýsralarda
Güneþe koþan çocuklarýn bakýþlarýnda
Diyarbakýr zindanlarýnýn
Munzur’a seslendiði
Özgürlük þarkýlarýnda.

Sakýn düþünme, hesapsýz olduðumuzu
Bir akþam toplanan kemikler
Bir akþam kimliksiz ölüler
Þu puþtlara diz çöktürecekler..

Sonra, seni alacaðým avuçlarýma
Ve kapayacaðým gözlerimi
Ve aralýksýz adiloþun türküsünü
Okuyacaðým.

Sonra, doðacak güneþ
Ama parýldayacak yýldýzlar
Ama ay’a koþacak çocuklar.

Cennet kapýsýný açýnca
Zebaniler cehenneme atýlýnca
Yoksulluk son bulunca
Kendi hükmünü yazacak giden zaman
Adýný deþifre ederek yarýna
Görüþsüz günlerin karanlýðýnda
Can çekiþirken o daha
Bir kelebeðin bakýþýyla
Konacak avuçlarýna
ÖZGÜR’lük..!

Sosyal Medyada Paylaşın: