KRONİK SIZI (I)
Koçero ziyaret duvarlarýna yapýþtýrdýðým taþým!
Çamur yaðmurlarýný þemsiyesiz karþýlamýþým
Ben o kahpe pusularda geceyi yâr saymýþým
her yaným yanýk izi/her yaným yalým yalým
Yittiðinde hasretini yarama tuz saymýþým
Hasretin mi büyüdü
Belim neden büküldü?
Ben bu kirli sahnede baþrolü kapamadým
repliðimi unuttum/dümeni kavramadým
bir çocuk saflýðýyla sadece seyre daldým
ne oynayabildim/ ne oyuna kandým...
Göðsümün gerçeði Koçero
göðsümün dikenli çeperi
çatlýyor usul usul...
Koçero gelmeyecek yarýným!
Hayalleri Munzur’a salalý çok oldu Koçero
rahmine cemre düþmeyen topraklarýn
kimliksiz sürgünüyüm ben...
þimdi Düzgün daðýnda ayaza karþý
direniyor yüreðim...
baðrýma basabilseydim seni
böyle meftun düþmeyecektim rotasýz yollara...
Koçero adýma deðmiyor adýn!
Mevsimsiz doðan güneþim Koçero...
mevsimsiz göðsüme sýzan...
her gün doðumu gözükme gözüme Koçero!
söküp atacaðým yerinden!
beni böyle gözlerimden vurma!...
Koçero burnumda tüter kokun!
Ellerimin yanýðý Koçero...
ellerimin titreten yanýðý...
sýzlýyor usul usul...
Koçero süngüsü düþmüþ siperim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.