içimdeki bulut tarihsiz sislenir ölüm de ýskalanýr eskir bütün belirsizlik hiç görmediðim baþka bir istanbul olurdun bahtý açýlýnca aniden bütün dalgýnlýklarýn yapraklarýn arasýna sýðmayan gün ýþýðýný kýskanýrdýn... acýlarýmý açýða çýkarmak için gülme n’olur karþýnda hiç girilmemiþ bir sokaðým adýmlarýný paylaþ yalýn ayak yalnýzlýðýmla...
bir ömre sýðmasýn istiyorum anlýk o bakýþýmýzdaki bütün anlarý yaðmalayan çaresizliðimiz çaresizliklerimizle tutkuluyuz birbirimize aþk çaresizliði sevdirir çocuksu baðýmlýlýklar doðurtur acýya biz her an yeniden doðarýz yeni yeni ve deðiþik deðiþik doðum sancýlarý yaþatýrýz zamana çaresizliðimizden doðarýz aþk ölümü paylaþmaktýr ölümse tek mülkümüz...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.