MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Balık Aklı İşte
mehmet selim

Balık Aklı İşte


Öylesine özgür dolaþýr ki
Gökyüzünden aldýðý
Maviliðin derinliklerinde
Öyle bir hýzlý kývrýlýr ki
Sanki sonunu getirecekmiþ gibi
Bütün denizin
Balýk aklý iþte!

Hep böyle özgürce kývrýlabileceðini sanýr. Bir an durur. Ve öyle bir süzülür ki masmaviliðin derinliklerinde… Özgürlüðünden aldýðý güçle bin bir renk…
Renkdaþýna takýlýr gözleri… Yanlarýndan kývrýlýr usulca… Hep bir yerlere yetiþme çabasý içinde… Çoðu zaman renkdaþlarýyla doyuruverir karnýný…
Balýk aklý iþte!
Dar geldiðinde onca derya mavinin kaynaðýna atar kendini. Çok direnemez. Hoooooop!
Yine geldiði yere…
Yeni bir dünyayý keþfettiðini sanýr hep. Bilmez ki özlemle görmek istediði dünyada
raký sofralarýnda kederlere unutulmak istenenlere, piknik alanlarýnda güzel bir hafta sonu geçirmek isteyenlere, ya da rakýmý yüksek bir dað baþýnda zirve keyfi yapanlara meze olacaðýný!
Balýk aklý iþte!

Özgürlük sarhoþluðunda büyütür
Fosforlarýný
………Pullarýný

Elimden nasýlda kayýp gitmiþti ilk yakaladýðýmda… Küçüktüm. Hâlâ öyleyim ya! Tuttuðumu sandýðým anda kayývermiþti elimden. Daha o zamanlar adýný ’nazlý’ koymuþtum. Daha o zamanlar bile hep içimde bir yerlerde… Bir soru! Bir canlý diðer canlýyý nasýl öldürebilir?
Dedeme sormuþtum. Onbaþý derdi bana… Çok severdi beni… Yaþama sevinciydim ben onun için…
“Onbaþý ayakta kalmak istiyorsan, birilerini yemek zorundasýn.” Hayata açýlan ilk penceremdi benim… Çoðu þeyin farkýndalýðýna onunla vardým. Uzun zaman parasýný denkleþtirmeye çalýþarak alabildiðim sazýmý evin duvarýnda parçaladýðýnda babam, týpký dünyaya isyan edermiþim gibi… Dedem çýkagelmiþti bir Hýzýr gibi. Sanki daðlara siper etmiþti kendini.
Onbaþý derdi bana “Hýrsýzlýðý da bil ama yapma! ” Uzamasýný istemezdi saçlarýmýn. Sorardým.
“Yediklerin saçlarýný deðil boyuna, aklýna gitsin,” derdi.
Odun külüyle saçlarýmýzý yýkardýk. Önünde yürümemi çok severdi. Havadan bahanelerle gezmeye çýkardýk. Þimdi anlayabiliyorum tarifsiz bir haz yaþadýðýný dedecim.
Ayakta kalabilmek için diðerlerini yemek zorundasýn derdin ya ben onu yapamadým.
Ben senin onbaþýným yine, her ne kadar arada takýlýyorsam da, köhnemiþ gelgitlerin kancalarýna, atýveriyorum kendimi yine,
rengini gökyüzünden alan masmaviliðin
derinliklerine…

Gökyüzünden aldýðým
Maviliðin derinliklerinde
Öyle bir hýzlý kývrýlýrým ki
Sanki sonunu getirecekmiþ gibi
Bütün denizin

Mehmet Selim Bataroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.