ŞAİR KIZA 1
Kýz ben sana þair, sen bana þair;
Karþýlýklý yazar, sevda dokurduk.
Kâh edebî, kâh ebedî vesair;
Sabahlara kadar þiir okurduk.
“Saðlam dörtlüklere imza attýðým
Zamanlar olmuþtu” derdin, bilirim.
Esininden besin alýp, tattýðým;
Bana ne ilhamlar verdin, bilirim.
Hecede ustaydýn, yergide mahir,
Belagatýn saðlam, sohbetin hoþtu.
Þimdi muhannetin sergide zahir;
Desene yüreðin nankördü, boþtu.
“Baðlýlýk destaný” yazmýþtýn güya;
Ölümsüzdü sevgin, saygýn sürekli.
Aþk, sana tozpembe, sevdalar rüya;
Ey vefasýz zalim, sahte yürekli.
Gönül köyüm almýþ, þehir etmiþtin;
Yalancýktan gülen gözü bilmezdim.
Hatýrlarsýn belki, þair etmiþtin;
Esaslý þiiri, sözü bilmezdim.
Sýrtýmdan yediðim hançer çiftedir;
Sille tiryakisi ömrüm alýþýk.
Bu sözlerim yeni “mutlu” çiftedir;
Saf duygular sizin için bulaþýk.
Gidiþinden sonra sitem üstüne
Yazmadýk ne i mge ne hece kaldý.
Artýk bahsedersin yeni “dostuna”
Sövmedik ne gündüz ne gece kaldý.
Hikmetî’yim daha yeni baþladým;
Özümde kin yoktur amma bu baþka !
Þairsin sen kýzým, sanma taþladým;
Yerginin kuralý yetmez bu aþka,
…Sövgünün kralý yetmez bu aþka…
Hikmet Nazlý
ANKARA 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.