Daha dün gibi taze, mazide kalan günler, Bir melal denizinde, kaybolmak istiyorum. Esti bir deli rüzgar, geçti gitti seneler. Gönlümün köþesinde sevgiler besliyorum.
Aman dikkat edelim, yok hayatýn tekrarý. Süresini dolduran, dünyaya dönmez gayrý. Ýmtihaný kaybeden, ötede doldurur narý. Nedamet ateþinden, korkarak kaçýyorum.
Devrilir ulu çýnar, yüzyýl yaþasa elbet, Tarihin sayfalarý tekerrürden ibaret, Ýbret-i alem derler, kime nasiptir ibret. Mazinin kitabýný, bu yüzden okuyorum.
Denizler mürekkep, aðaçlar kalem olsa, Kainat kitabýndan fezaya hikmet yazsa. Bitiremez, yazanýn ömrü bin yýlda olsa, Allahým ilim ilim diye, dualar ediyorum.
Oyalar durur benlik,nefis þeytan üçgeni, Deðiþtirmek isterler, dünyadaki düzeni. Halinde hata bulmaz, yenilemez kendini. Bu üçlüden kaçarak, elaman çekiyorum.
Mehmet Demirel. 22.02.2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.