HOŞÇAKAL SERÂ!

HOÞÇAKAL SERÂ!

Terkedilmiþ bir öykünün baþkahramaný olarak duruyorum karþýnda
Sözüm bela kokulu
Nefesim intihar...
Baðrýna saplansam
Koyu bir hicrân fýþkýrýr oluk oluk
Dolunca gözlerin
Taþýrma sakýn içinden içimi!
Býraktýðýn yerden deðiyorum sona
Gidiyorum...
Hoþçakal Serâ!

Bir oyunun tam ortasýnda
Kandýrýlmýþ bir çocuk
Eline tutuþturulan kokuþmuþ vaatler
Ve perde arkasý ihanet...
Madara olurken cümle âleme
Aþka düþe kahroldum her sahte alkýþta.
Ne varsa bir kahramana yakýþan
Göðüsledim hiç çekinmeden
Kýrdým
Döktüm
Daðýttým
Daðýldým...
Oysa þimdi
Ne daðýlacak derdim
Ne de daðýtacak dermaným var.
Bu oyun aðýr bana
Bense bu oyuna
Yoruldum...
Hoþçakal Serâ!

Kuðularý seyretmeye gidecektik hani
Berraklýðýnda hüznü
Dinginliðinde mâsumiyeti...
Griye çalmýþ bu kente inat
Ahenge dalarken gözler
Buluþacaktý ayný anda ürkek sözler:
"Ez te hezdýkým"
Lakin gözler çok geldi
Sözler aðýr...
Belki aþk,susmaktý biteviye
Susup donmaktý ölesiye
Korkmuyorum artýk sus/a/maktan
Çýðlýðým tüm düzeni yakýp yýksa da
Haykýrýyorum...
Hoþçakal Serâ!

Uçurumvari boþluklardayým þimdi
Gökyüzü maviliðinde umutlar üþüþürken beynime
Ürkütmüyor artýk ayrýlýða çakýlmak
Düþüyorum deðmeden hiçbir þeye.
Müstehzi gülüþünle:
"Aþk tekildir,çoðaltmamalý daha fazla" deyiþin
Zonkluyor hala göðsümün kafesinde.
Hiçbir dilde anlamayýþýn
Mâsum bir duyguyu
Ayaklar altýna alýp hýrpalayýþýn
Ve atýlan her adýmda korkakça kaçýþýn
Utandýrýyor beni sefil halinden.
Biliyorum...
Mübrem bir cezaydý aslýnda
Sanadýr sanma!
Kýrgýnlýðým
Ýyice bunamýþ ruhuma.
Hükmümü giydim...
Hoþçakal Serâ!

Bir ölüm sabahý
Henüz uyanmamýþken kanayan yaþamalar
Usulca sýyrýlýyorum öykünden
Daha yalnýz bir þiir alýyorum içime.
Ýki büklüm etse de aðrýsý
Anýlarý bozdurup
Yokluðuna sattým varlýðýmý
Ve öylece dindirdim kan kusan sancýlarýmý.
Bozkýr kýraçlýðýnda
Nice kýtlýklarla boðuþup
Telef olurken düþlerim
Avuç açmadan mahsulunden bir tutam artýða
Taze bir umut biriktirdim ruhumun küflenmiþ anbarýna.
Stokladýðýn hüzün karasý sözleri yakýyorum bir bir
Cayýr cayýr bir yangýn sarsa da gövdeyi
Kaç hortum gözyaþý söndürebilir ki bu öfkeyi?
Kim kurtarýr rezil niyetini?
Ýhanet boþluðundan sarkýtýp hasreti
Gücenmeden hiçbir sona
Deliren yalnýzlýðýndan at kendini.
Bak!
Biçimsiz bir kefen diktim sana
Çok gelse de ölüm
D/övünüp sakýn inkara sýðýnma!
"Her nefis tadacaktýr..."
Hoþçakal Serâ!

Sana bir ömür telaþý
Bir de kýzýlcýk kýyamet býrakýyorum
Mahþer sessizliðinden soyunurken sesim
Mýrýldandýðýn tüm dualarý son kez yinele.
Depreþtiðinde korkular
Kabarmýþ defterine boþuna kâtip arama!
Hesaptýr bu
Þaþmaz mizan...
Ne bir eksik
Ne bir fazla
Þahittir yüreðim...
Hoþçakal Serâ!

(Sezgin Karadað)



Sosyal Medyada Paylaşın: