Ne yapsam bilmiyorum
Seninle,sensiz yaþýyorum sabýr taþýný çatlatýrcasýna
Hem varsýn,hem kaf daðýnýn ardýndasýn ulaþýlmaz
Ey; yar dediðim,Yaradan’ýn gönlüme kattýðý peri
Masallarda yaþýyorum seni,bir var,bir yoksun kavuþulmaz
Gecelerimin hüzünlü sevinci,gözümün buðulu feri
Ne yapsam bilmem ki gönlüne girsem
Ne yapsam ki,seni kendine getirsem...
Hem seninleyim,hem hasretinle yanýyorum her gece
Hayalimde, uyuyorsun yanýmda huzurlu,mýþýl mýþýl
Kýyamýyor titreyen ellerim saçlarýný okþamaya
Seviyorum seni gözlerimle incitmeden sessiz sessiz
Gözlerimi açýyorum yine yoksun,sevdam firari
Sonra kalemim yoldaþým oluyor,seni yazýyor hece hece
Yine yapayalnýz kalýyorum kendimle ve hüzünlü sevincimle
Bilmem ki,nasýl baþa çýkarým yokluðunla,seninle…
Yaþýyorum sensizliði seninle
Ah birde baþýný çevirip baksan hep sana çevrili yüzüme
Kendini görsen gözlerimde büyüttüðüm deryayý
Girerdin gözlerime,sen ben olurduk okyanusçasýna
Yüreðime taht kurardýn çýkmamak üzere mahþere kadar
Ah birde kulak versen sana naðmeler söyleyen sözüme
Bir ömür boyu verirdin o güzel yüreðini yüreðime
Ne yapsam bilmiyorum?
Ne yapsam da seni mahþere kadar alsam yüreðime…
AHMET MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.