* İstanbul'dayım *

* Ýstanbul’dayým*

Biliyorum kolay deðil, acýlarla dolu bir dünyada yaþamak
sen!.. geceyle daðýlan ayaz, hangi kuþ gün almadan kanat çýrpar
seviþtikçe pembeleþen dudaklarýn, sefil bir alev gibi su aldý içim
dertliyim!
bilmediðim bir þey var omuzlarýmda, ellerim sen kokuyor
hadi gel, deniz kabuklarý toplayýp getirdim
istabul’dayým, Heybeli açýklarýnda
yýllardýr, böyle derin sularda yüzmemiþtim.



Bir þarký geçiyor dilimin iðnesinden
her naðmesinde ayrý bir kalp çarpýyor
az þey deðil, dost bildiðin insanlardan uzakta yaþamak
özledim "aþkým" deðiþini eski karýmýn
biliyorum o’da beni özlediðini
hangi kente gittiysem; sensiz olmanýn acýsýný çektim
ne güzel þey, sana sevgilim diyebilmek.



Anladým, unutulmakla yaþamanýn, ne demek olduðunu
sen, kýrýlgan sularda yýldýzlaþan günahkar yakamozum
iki dudak arasýna sýkýþan imkânsýz þelalem;
ve çölde yol þaþýran, kervanlara kur yapan kutup ayým
biliyorum, hepimizin bir gizli sevdasý olsa gerek
baþý þahbaz, yüreði ayaz, bencil kadýn
göðsünde kilitlediðin tenini aç aþka
okþadýkça saçlarýný toy bir rüzgâr
bir yangýn baþlar içinde, mahsun ve düþünceli
ey, namert sinene uzanan Aslý’ ile Kerem masalý
gel diyorsun, gözlerin neden ýslak? birden yaðmur oluyorsun
sarýyor bedenini boylu boyunca toprak kokusu
sen, yýllar sonra aþýk mý oluyorsun?



Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
16/2/2012
Saat.17.25
Sosyal Medyada Paylaşın: