hani çocuktuk ya sevmenin ne olduðunu bilmezken, her akþam evlerimize giderken,ayrýlýðýmýza aðlardýk, hani çiçektik ya bataklýkta da açsak, nasýl güzel kokardýk. hani koþardýk ya,düþerdik ya birimizin dizinde açýlan yara diðerimizin yüreðinde kanardý sen bana,ben sana birþey olacak diye korkardýk, hani büyüdük ya dertlerimiz büyüdü, baþýmýz da,dünyanýn telaþesi büyüdü ben burada,sen kimbilir nerede,öylece kala kaldýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARASU005 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.