BAL OLDUN
Kederler içinde ömür sürerken,
Aðzýma sürülen tatlý bal oldun.
Deryaya düþmüþ, sürüklenirken,
Tutunacaðým emin bir dal oldun.
Sözlerine yalan, riya katmadýn.
Eller gibi diken olup batmadýn.
Herkes gibi býrakýp ta gitmedin.
Ruhumu serinleten yel oldun.
Herkes sýrtýný bana dönerken,
Ýçimdeki ümitlerim sönerken,
Gözümün yaþlarý yere inerken,
Baþýmý okþayan gizli el oldun.
Güneþ oldun ama hiç yakmadýn.
Bir baþkasýna dönüp bakmadýn.
Kokunu yâd ellere býrakmadýn.
Beni ferahlatan bir gül oldun.
Bahar çiçekleri yeni açarken,
Issýz daðlarý yalnýz geçerken,
Çaresizliði yudumlayýp içerken,
Üzerime gerilen bir tül oldun.
Tutamayacaðýn sözü vermedin.
Hatalarýmý gizledin, görmedin.
Bazen ikaz ettin, ama yermedin.
Beni ferahlatan tatlý dil oldun.
Hayatýn diþlileri beni ezerken,
Dostlarým bile beni üzerken,
Baþkalarý sefa sürüp gezerken,
Sen Allah’a yakýn bir kul oldun.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.