Yine yalnýz deðilim bu gece baþka gece, Ay benimle aðlýyor yýldýzlar yaþ döküyor. Bu nasýl eziyettir bu nasýl bir iþkence? Gökkubbe haþmetiyle üzerime çöküyor.
Gök kýzýla boyanmýþ, yýldýzlar isyandalar, Bin parçaya bölünmüþ pembeleþen bulutlar, Gecenin dizlerinde bir an gözlerim dalar, Kimsesizler yurdunda tükenirken umutlar.
Ay sýrtýný dönerken sürgündeki geceye, Bulutlar arkasýndan bir zuhal filizlenir, Hangi beden dayanýr bu kadar iþkenceye? Sanma mahþere kadar günahlarýn gizlenir.