Arife Akşamına Çakılan Çiviler

her geçen gün söküldükçe bu gariban kulübeden
ciðerine yandýðýmýn çivileri sendeliyor kalbin kiriþleri
cesaret yeltenmedikçe adýmýný atmaya
tahtalar da niyetsiz delikleri kapatmaya
eksikse dilimlerce zaman yapamaz hesabýný parmak
her nefeste öpen dudaklarýmý iðreti kara bir duman
fýrlayan rutubet kokusu odanýn duvarlarýnda
pencerede can suyuna hasret mor menekþe kurudu
tuzlu gözyaþlarý döküldükçe direniyor yeþermemeye

neylesin parlak ýþýklarý kara perdeli gözler suskun
tesellisiz zaman yüklenmiyor sesi erken yedi vurgun
gelmiyor geceleri kýrlangýç türküleri kulaðýma
baykuþlar da öldü yarasalar þakýyor ormanda
bilmiyorum vardý bir zamanlar gülleri gamzeli gülüþler
neredeler sýrlarýn peþinde aynalara mý gizlendiler
içimize iþleyen üç katlý üstü karamelli sesler

Ansýzýn sabah yeli durup dururken süzüldü
kapanmaya niyetsiz kalbin deliklerinden içeri
tanýmýþ kaybolan kýz çocuðunu ellerinden
gamzesinde güller açmýyor çekiniyor gelecekten
biraz korkak biraz yorgun kabuklu aðaç gibi elleri
hesap soruyor kabullenmiþ kayboluþ gerçeðini
kusuyor geçmiþin yitiklerini yere dikilen gözleri

dolanýyor geçmiþin gýrtlaðýna sarkan saçaklar
etek uçlarýndan ve her dolandýðýnda
aman dileniyor eksilen yýllar çocuktan
ayaklarýma kapanýrcasýna bir arife akþamýnda


Blackless



Sosyal Medyada Paylaşın: