Ölü Gözyaşlarım

Rüzgar üþüyor saçlarýmda
yorgunum takvimlerine isyan düþtü
ölü gözyaþlarýmýn
cenazesini kaldýrýyor kirpiklerim
damla damla bir mezar kazýlýyor
topraða düþen gözyaþlarým
soðuk bir son durak taþýnýn
dibinde diz çöküyor umutlarým
son nefesin dizlerine dayýyorum baþýmý
sarardý ömür defterim yapraklarý nem aldý
ömrüme atýlan yaþ çentiklerini silebilsem
yeniden çiçeklense hayat aðacým
umursamaz bir çocuk olsam
yaralansa kör ebe oynarken dizim
aðlasam salya sümük yuvarlansam

Geçen çocukluðuma oturup yanmak yerine
zývanadan çýksam
patlamasa gökyüzünde salýnan nazlý mavi balonum
koþmasaydým gönül yaralarýmýn peþinden
sýðýnsam kirlenmemiþ umudun eteklerine
dudaklarýmda sakladýðým tek gülüþü
satmasaydým yok pahasýna eskiciye

Kirlettiler çocuk yüreðimi
ve sonra büyüdüm acýnýn rengine boyadýlar
masumluðumun gelinliðini soydular
ellerimdeki kirleri temizlemek istedikçe
bulaþýyor her yerime
artýk tövbeye bile yeltenmiyorum
biliyorum günahlarým kadar suçluyum

Bozuluyor dargýnlýðým þeytanla
kefaretini istiyor seneler
gün artýklarý dolduruyor yüzümdeki çukurlarý
gün bitti ömür gidiyor
kadehlerine þerefe derken
son bir çýlgýnlýk yapsam
kaðýt bir uçaða yüklesem geçmiþ acýlarý
býraksam gökyüzüne hafifler miyim acaba
kalp atýþlarýmý durdursa zaman
bir kez daha
hayatýn bel kemiðini kýrsam
ve hayata yeniden doðsam


ÝLK VE SON KEZ KUBÝLAY MERT BEYÝN CESARET VERMESÝ ÝLE YAPTIÐIM BÝR SESLENDÝRME ÝDÝ TÜM ARKADAÞLARIN AFFINA SIÐINIYORUM



Sosyal Medyada Paylaşın: