Evimize dönelim.

Bu diyarlar kasýrga, boran, fýrtýna 
Tonlarca yük sarýyor sýrtýma. 
Yükseliyor soylular! basarak omzuma
Alýþamadým kurtlar sofrasýnda olmaya
Hadi yavrum evimize, köyümüze dönelim.  

Dünyayý dayayan sarý öküz misali
Birkaç kez denedim tutup kaldýrmayý
Her defasýnda düþündüm çekip almayý
Yediremedim gururuma çaresiz kalmayý
Hadi yavrum evimize, köyümüze dönelim.

Gelgitler hiç bitmiyor, içimde fýrtýnalar kopuyor
Yükleniyor denizler üstüme, tutuyor med-cezir
Beþpara etmeyen baþýma olmuþ tuðvezir
Birden bire düþüyorum yýlgýya
Hadi yavrum evimize, köyümüze dönelim.

Öksüzüm, ciðerim pare pare eziktir
Ellerimde nasýr, suratým çiziktir.
Çalýþýrým sabahtan akþama,
Aldýðým ücretin saðýnda ki sýfýrlar siliktir.
Hadi yavrum evimize, köyümüze dönelim.

NURANÝ alýn teri en asil tema
Sense bu kalabalýklar içinde bir tenha...!
Onur, erdem ya uzayda ya da rafta
Kir, kan, þirretlik damlýyor her yanda
Hadi yavrum evimize, köyümüze dönelim.

Osman NURANÝ-11/02/2012.

Sosyal Medyada Paylaşın: