Tanýr mýsýnýz beni? Hani o karanlýk duvarlarýn soðuðuna yaslanmýþtým Rüzgar esince birden, Ayný o duvarlar gibi kararmýþtým
Ben, adým karanlýk Adým gölge, adým yalnýzlýk kimisi için Ben, hepinizin içinde bir yer kiralayaným, aþýðým belki de bir köþe de aðlayaným
ya siz nasýl tanýrdýnýz gözlerimi? Elbet kesiþtiðimiz bir an olmuþtur Bir an ki her gün onda saklanýrým Görünürüm iþte o küçük zamanlarda Yaþama oradan tutunurum
Belkide bakmýþsýnýzdýr sadece, Görememiþsinizdir.
Her gece ayrý bir vals gölgelerle Ýnsan dökülen yapraklara sürtündükçe birbirllerine ayrýlan hayatlar buluyor her bir evde Her biri ayrý bir pencerede
Ben, adým da kendim gibi ben Bir bankta oturuyorum tanýmýyorsanýz Her an sizi izliyorum pencerenizden Bakýn orda, sessizlikle büyüyen, Bir yerde yaþýyorum, içinizde Arta kalan bu kentten.
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.