Sanmayýn ki inandým öldüðünüze Yattýðýnýz yerden kalkacaksýnýz arkamý dönünce Ve hissetmediðimi sanýp Sessizce aðlayacaksýnýz ardýmdan ‘’bize inanmýþtý’’ diyerek
Kýrgýn deðilim ki size Þimdi bilmiyorsunuz ama Yakýnda anlayacaksýnýz Büyüttüðüm her hayalin Celladý benim
Yavrusuna kýyar mý anne? Ah bilseniz Kaç kez sordum kendime Kundaklamakla kefenlemek arasýndaki o süre Boþuna mýydý sizi onca seviþim?
Günahýma giriyorum yine! Sevap da benim,özlem de, çile de Bilmediðiniz Hiçbir hayal Tohumunu býrakmadan gitmiyor
Bir çiftçi edasýyla harmanlýyorum hüzünlerimi Bir aþýk edasýyla seyrediyorum Nadasa býraktýðým topraklarda Yeni ümitler yeþerene dek Ýnzivaya çekiyorum kendimi
Gözüm hasadý yapýlmamýþ tarlalara deðdikçe Bir ahhh çýkýyor boðazýmdan Siz yine de duymayýn Felaket tellalý iniltilerimi Sizin kýyametinize daha var!
Benimkisi tecrübeye dayalý bir öngörü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.