ÖĞRETMENİM___MURAT BAYRAK ANISINA
hatýralar canlanýp sen aklýma düþtüðünde kaybediyorum kendimi öðretmenim
yedi tepeli þehirden
istanbuldan yazýyorum öðretmenim
elinle baþýmý okþadýðýn ve yanaðýma kondurduðun busen gitmez gözümün önünden
Merhaba öðretmenim merhaba.Merhaba mekaný çennet kokan ey büyük insan
paylaþmanýn daðýna çökmüþ bir siste
yaðmurunda susamýþ topraga su verirçesine çýkýyor sesin
Ve haydi oðlum haydi gidelim okulumuza deðiþlerin
Elin kalbinde göysün daralýrken çýktýðýn halý saha maçýndan
Ve evinin kapýsýnda kalp krizi haberin kulaklarýmda çýnlýyor öðretmenim
takvimler 30 ekim 2005 saatler geçe yarýsýna yaklaþmakta
ve bir pazartesi akþamý ansýzýn býrakýp gittin bizi
oysaki ne hayallerimiz vardý ileriye dönük seninle
ben sensiz yaþamaya alýþamadým öðretmenim
uzaklardan yazýyorum öðretmenim
boðazýndan galata kulesi ayasofyasýndan sultan ahmetine
Yedi tepeli þehirden istanbuldan yazýyorum
Bir film þeridi gibi geçiyor hatýralar gözümün önünden
o an deryalarda kayboluyorum
sessizlik çökerken geçenin esrarýna bir beyazlýk çöküyor
sen düþüyorsun aklýma öðretmenim
çok isterdimde bir þiir yazamazdým seni anlatan
elim varmazdý keýda kaleme duygulanýrdým
kilitlenirdi yüreðim ve evimizin önünden geçtiðin yola bakardým aðlardým öyle uzun uzun
bir aðýrlýk çöker üzerime kilitlenirdim öðretmenim
demekki geçenin karanlýðýný ay aydýnlatýrken
ben deli divane sana özlemliyken
düþerken gözümden yaþlar bir bir
içimde derin açýlarý yaþarken ve sana yanarken
sen sýnýrsýz özleminle yüreðime çökerken sana yazaçakmýþým öðretmenim
bir futbol topu için kurduðum hayallerde
hep sen büyürdün tutkusu olduðun fenerbahçen gibi küçük ve öðrençi yüreðimde
nerden bilirdim senin bendeki ýþýðý aydýnlatmaya çalýþtýðýný
yoksa hangi öðretmen istemez fýrtýna deresinden öðrençisini kuçaðýnda geçirmeyi
yýllar çabuk geçiyor öðretmenim yaþlýlýk saçlarýmdan baþladý önçe
kalbime vuruyor ve dizlerime sonra yýllar harçýyor bedenimi
hayatýmýn en orta yerindeyim ve seni çok özlüyorum öðretmenim
açýlar en çok yürek kanarken yakýþýrmýþ adama diyorlar öðretmenim
içim almýyor gidiþini bizi terk ediþini
yanýmda olsaydýn þimdi anlatýrdým sana öðretmenim sensiz nasýl üþüdüðümü
çaným sýkýlýýyor yüreðim kanýyor yaþama arzusunda terk ettiðin günden beri
þimdi atsam kendimi bu kayalýklardan yeridir sensiz yaþanaçaksa hayat
seni çok özlüyorum seni çok seviyorum öðretmenim
insan yedisinde neyse yetmiþindede odur derdinya
nede haklýydýn hayata hazýrlarken bizi bir baba þevkatinde
bir görebilseydin öðrençilerin hangi mevkide öðretmenim
nasýlda gururlanýrdýn sen gururumuz olduðun gibi
hani derdinya büyüdüðünüzde biyerlerde olduðunuzda
arkanýzdakileri koruyun kollayýn onlarý biz senin açtýðýn yolda
anlýmýz ak baþýmýz dik yürümekteyiz sen rahat uyu öðretmenim
içimzde senin öðrettiklerin ve senin sevgin oldukça asla tukenmez bitmeyiz biz
seni çok seviyoruz seni çok özledik ruhun þaad olsun öðretmenim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
turgut muzaffer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.