KARA BİR GÜN
KARA BÝR GÜN(Aðustos-2009-Kadýköy)
Geçen sene,Ekim ayýnda olmuþtu günlerim kap, kara,
Duygularda almýþtým büyük bir yara.
Son günlerinmiþ meðer, bakarken derin, derin,
Býrakýp gittin ama, bana kaldý sonsuz kederin.
Bir emir ki, önlenemez, Tanrýdan gelen,
Acýsý, her gün, her saat, yüreði delen.
Yaþadýðým süre, ýstýrap çek, kederlen,
Tanrým ‘ diyorsun ki, severim kullarýmý, sabreden.’!
Hasretinle her an yanar olsam da,
Her an seni hatýranla ansam da,
Yazýk ki son nefesini 11 Ekimde verdin.
‘Ýþte geldim, iþte gidiyorum, þen olasýn Halep þehri’ derdin.
Her günün bahanesi var, aðlamak için,
TV de, bir þarký, bir buluþma , bir sarýlýþ;
Hemen duygular coþuyor, sýzlýyor içim.
Baþlar gözlerimde yaþ ve Tanrýya yakarýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.