Dolmuþ duraðýnda gözüme takýlan kadýn dikkatimi çekti. Güzeldi, çok güzeldi, biriyle konuþuyor; Ama vücudunun yarýsýný görebiliyordum. Ne konuþuyor, kiminle görüþüyor içimi merak sardý, Þöyle bakayým dedim, dedim ya… Ayýptýr dedim, sonra bakacaðým dedi, önce önden gideyim de öyle bakayým dedim.
Çok hararetli konuþuyor; Arada üzerini, açýlan bacaklarýný örtüyor, Saçýný baþýný düzeltiyor… Kendini toparladýktan sonra konuþmasýna devam ediyor... Sonra kendine çekidüzen veriyor… Merakým; Bu kýsa zaman içinde artýyordu… Bu kadýn kiminle konuþuyor, Sorun nedir, ne olabilir? (…) Duraktaki kadýn güzeldi, Çok güzeldi… Esrarengizdi… Heyecanlanmýþtým, yakýnlaþacaktým.
Önden gideyim dedim, Sonra beni fark ederler, arkadan gitmek gerek… Hakeza beni fark etmezler… Ben de konuyu iyice anlarým dedim öyle yaptým, yaptým ya… Ne göreyim? Olamaz böyle þey, olamaz… Þaþtým kaldým, ilginç tavýr hareketler sergileyen kadýn; Kendinle yanýnda biri varmýþ gibi hararetle konuþuyor Kadýný sanki biri izliyor, sohbet ediyor…
Usulca gittiðim yerde, Kadýnýn sanki bir hayaletle konuþup sohbetini izleðim gibi hisse kapýldým… Hiç baþýma böyle bir þey gelmemiþti Þaþkýndým… Oradan kaçmayý düþündüm, bacaklarýmýn gücü yoktu… Kadýn kafasýný kaldýrdý: Beklediði otobüs gelmiþti Hýzla otobüse koþtu giderken mýrýldanarak gitti… Kadýnýn arkasýndan bakakalmýþtým… Bu sýrrý nasýl çözerim diyordum Ilýk bir rüzgâr yüzümü yaladý Evet yaladý, Sýr çözüldü; Ama dermanýn da tükenmiþti. Sosyal Medyada Paylaşın:
Numan DİNGİL (Gazeteci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.