Amele & Yevmiye:

Daha gün doðmamýþ, günün erken saati.
Bizde derler ya, hani kuþluðun vakti.
Yoldan in cin geçmeden,
Karga bile topraðý eþmeden…
Parkasý sýrtýnda cepte yok metelik.
Üstelikte parkanýn, ellerini soktuðu cepleri delik…

Çarþýnýn son bittiði caddesi,
Ýnsan pazarý dedikleri mahal burasý.
Hasan elleri cebinde, kasketi inik,
Hafif týraþsýz yüzü,
Soðuktan tirtir titrek bedeni.
Cigarasý aðzýnda zor beklemesi…

Aðzýndan çýkan nefesi, cigaranýn dumanýnda buðulanýr.
Sessiz hali aklýnda yine Hacce’si dolanýr.
Bir yevmiye çýksa, ne iyi olacak.
Eve bir ekmek biraz katýk,
Yakacakta alýnca tüterdi ocak.
Ya yevmiye çýkmazsa halleri ne olacak…

Yanaþýr çift kabinli bir araba,
Hasan gibi kaç yiðit var sýrada,
‘’Beyler üç günlük iþ var. Üç kiþi lazým.
Yevmiye elli lira. Yemek var, veririm sigarada…’’

Atladý hasan, arabaya ne çýkarsa bahtýna…
Hadi dedi yine iyisin Hasan,
Üç günü kurtardýn.
‘’Eee’’ diyordu, ‘’buda Hacce’nin þansýna…’’

Ha bir gayret gardý inþaatýn harcýný,
Soðukla esen acý rüzgâr daðýttý yine aklýný…
Elindeki küreði harca sapladý.
Sapýný da sýkýca kucakladý.
Küreðin sapýný tuttuðu eline çenesini dayadý…
Ev soðuktu, sýcak suda yoktu.
Kaç gündür seviþmemiþti Hacce’yle anýmsadý.
Heyecana tutulan baðrýný yokladý.
‘’Usta harççç.’’ Diyen sese uyandý.
Ýçinden kýs, kýs güldü ve utandý…




Tam elli liraydý, üç gün alacaktý.
Hepsini harcamak olmazdý.
Bir miktarýný bakkala borç verip,
Pazara uðrayacaktý.
Bir iki torbada kömür alýp evi ýsýtacaktý.
Akþam eve yorgun gitmiþti ya,
Hani Hacce’yle seviþecekti güya.
Çorbayý içince sobanýn karþýsýnda daldý derin uykuya…

Hasan üç günün sonunda yine insan pazarýnda…

DUDU BAYRAM/ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: