RÜŞVET
RÜÞVET
Rüþvet !...
Her devirde, her toplumda sürmüþtür hüküm,
Çýkar için kiþiler olmuþ iki büklüm,
Bozulmasýna neden olur ana mülkün,
Gayri resmi kazanç yoludur RÜÞVET...
Rüþvet !...
Hediye, eþantiyon, komisyon, avanta,
Bozulma, çöküþ baþlar girdiði vatanda,
Ýnsanlýk olmaz, onun olduðu ortamda,
Batýla hak demeye çalýþmaktýr RÜÞVET...
Rüþvet !...
Kanun dýþý iþe verilen mükafattýr,
Bu iþ hep devlet kapýsýnda yapýlmýþtýr,
Rüþvet alanýn ahiri de kapanmýþtýr,
Devletler baþýna bela sayýlýr RÜÞVET...
Rüþvet !...
Devlet sisteminin bozulma nedenidir,
Alanda, verende melundur denilmiþtir,
Rüþvet ki; büyük tehlike bilinmiþtir,
Hain ruhlu insanýn kazancýdýr RÜÞVET...
Rüþvet !...
Kur’ân; Nisâ Sûresi, kula öðüt verir,
O yoldan gelen nafaka haramdýr denir,
Allah; alan ve verene lanet etmiþtir,
Emanete ihanet etmek denir RÜÞVET...
Rüþvet !...
Küçük veya büyük diye sýnýflanmamýþ,
Haksýzlýðýn ve zulmün temeli sayýlmýþ,
Fuzuli “Þikayetnâme” de bunlarý yazmýþ,
Dinde en aðýr hüküm konusudur RÜÞVET...
Rüþvet !...
Katip Çelebi “Mizanü’l-Hakk”ta anlatýr,
Rüþvet alan hakimlerin hükmü batýldýr,
Onlar ki, zalimlerin tepe sultanýdýr,
Kiþiliði onursuzca satmaktýr RÜÞVET...
Devlet ki; görev isteyene vermemeli,
Göreve layýk olaný takip etmeli,
Halkýnýn ruhsal yapýsýný da bilmeli,
Asla görev istenmez verilir yiðidim...
Haram yoldan gelen, harama gider denmiþ,
Rüþvet belasýyla da halk canýndan bezmiþ,
Kiþi bilmez ama, ahirini yitirmiþ,
Emanetler kutsal sayýlmýþtýr yiðidim...
Din ve dünya iþi ehliyetsizlerdeyse,
Torpil ve rüþvetle mal-mülk elde etmiþse,
Hak etmediði mevkie getirilmiþse,
O kiþi topluma ceza olur yiðidim...
Dünya sevgisi insana aðýr basmýþsa,
Helal olmayaný hesabýna katmýþsa,
Görevini çýkarlarýna kullanmýþsa,
Öylesine hak helal edilmez yiðidim...
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.