Bu Gece Baþka Gece
Dün efkarýmda yanardým, bugün yüreðinde alevim
ey sevgili!
sessizliðim sevda, sesliliðim aþktýr benim
çiçekleri koklarken hapþýrýr yüreðim
kollarým iki yana düþük þimdi
yol vermiþ yüreðime
bir çýðlýk kaplar derin derin geceyi
gündüzün ardýnda saatler
penceresi kara, aydýnlýk esintilerde zaman
düþe kalka gezer üzerimde yýldýzlar
düþ basar, savrulur neþeyle gece
hazzýna erer, bir kafiyeyi akla sema
sýzýlar iþvesinde enva ý tema
Mavi bulutlar geçer zamanýn fasýlalarýndan
endamýna tutulu yapraðýnda dallar
ey gözleri gönle açýlan sessiz gece!
nefesime dokun dokun bir daha sessizce
þarkýlarda kal dokun bu gece
þýmart yüreðimi öylece kal bu gece
þimdi seni görüyorum
bana yol veriyor bu gece
bu gece baþka gece
bu gece dokunur kelimeler hece hece
Geceye ateþ düþtü yandý gece
bir sen, birde yüreðime ateþ düþtü
sarmaþýk volkanlarda hayat bu gece
aþkýma har ile leyla düþtü bu gece
sonra sonra bir hazza alkýþ tuttu bu gece
yüreðime yüreðinden ataþ düþtü bu gece
hem seni, hem beni yaktý bu gece
gündüzüm sensiz, gecem senle geçti bu gece
Bu gece baþka gece , gece; bambaþka bu gece…
Hayrettin þahin