Tam vaktinde deðil biraz tehirli,
Gelecek þimdi seni götüren yolcu treni.
Hüzün ardýndan çoðalacak;
Elimde elimin sýcaklýðý öyle kalacak.
Son kez bakacaksýn gideceðin yollara;
Sarýlacaksýn sýmsýký hasret kalacaðýn kollara.
Acý bir düdük ayýracak seni sardýklarýndan;
Zoraki tutunacaksýn trenin parmaklýklarýndan.
Bir garip telaþla ararken kompartýmaný;
Bütün vagonlar alýp götürecek kalan hatýraný.
Sarkýp son bir kez bakacaksýn yarým açýlan camdan;
Birkaç damla gözyaþý ayýracak seni vatanýndan.
Sorgulayacaksýn dün bu saatlerde ne yaptýðýný;
Hatýrlayacaksýn ön bahçede sacýna gül taktýðýný.
Ufukta uzaklaþýrken memleketin daðlarý;
O an anlayacaksýn yeniden baþlýyor gurbet yollarý.
Yola eþlik eden nehir e bakacaksýn aðýr aðýr;
Aðlasan göz sana asi, dinlesen kulak saðýr.
Hayat: Bir kitabýn arasýnda kalmýþ kurumuþ bir gül gonca;
Donuk gözlerle bakacaksýn öylesine yol boyunca
Böyleymiþ diyeceksin ne yapalým bahtýmýz
Dudaklarýna düþecek seninle söylediðimiz þarkýmýz..
Evlerinin önü yonca;
Yonca kalkmýþ dam boyunca.
Boyu uzun beli ince;
Nine yarim ninne..
Esmer yarim ninne::
Evlerin önü lale;
Meyil olduk gonca güle.
Yoldaþ olak düþek yola;
Nine yarim ninne..
Esmer Yarim nine..
Dökülürken damlalar yanaklarýndan…
Türküne ritim çýkaracaksýn ray týkýrtýlarýndan.
Ben se ;
Son vagon kayboluncaya kadar bakacaðým.;
Senin türkümle yanan yüreðimi avutacaðým..
Çaya indim taþý yok
Yüzük Buldum kaþý yok
Havada bir kuþ gördüm
Benim gibi eþi yok
Çaya indim çaðlarým
Yar yar diye aðlarým
Yarým gurbete gitmiþ oy
Ben derdime aðlarým..
Kim bilir kaç ayrýlýðýn tanýklarý.
Üzerine isimler kazýlmýþ Ýstasyon banklarý..
Faruk KÜÇÜKTAÞ