Gelmezmisin İmana

Ey cananým gelmez misin imana,
Bak sevda kervaný gitti gidiyor.
Zamaným yok ‘’eyvah’’ ile ‘’aman’’ a,
Ömrün sermayesi bitti bitiyor.

Ben bir mumum firkatinle sönecek,
Bir serçeyim dallarýna konacak,
Zannetme ki ebediyen yanacak,
Mutluluk güneþi battý batýyor.

Bu gönül anlar mý yazý, hazaný,
Zaten anlamýyor bozuk düzeni,
Sevda bahçesinde kýzý, kýzaný,
Kayboldu peþ peþe yitti yitiyor.

Keder atý senin ile gemlenir,
Yanar içim, ruhum senle demlenir,
Aþk yarasý gül teninle emlenir,
Koyunlar kuzuyla yattý yatýyor.

Ben kuru dalýným sen beyaz çiçek,
Gel güzelim senle bir bade içek,
Açmazsan eðer ki sen bana kucak,
Yakýndýr þu ahým tuttu tutuyor.


Dost Kalemlerden;

Vermezsen muradým sana vebalim
Ýçinde kâlbimin gaddar bir zalim
Ecelin eliyle kurtulur halim
Azrail týrpaný attý atýyor... ...........Þaban Aktaþ



Sosyal Medyada Paylaşın: