DENİZ
(Mayýs 98 -Gölcük)
Özlem duyar yanan beden, billur gibi suyuna ,
Açýklarda hýrçýnken , sakin olan koyuna .
Atýlýrdým kucaðýna , güvenseydim huyuna ,
Duygularda büyük bir zevk , ulaþýrdým doyuma .
Beyaz köpüklerle oynaþýrken sen , Deniz !
Aynaya bakmýþ gibi , aksederdim Bendeniz ,
Görülürdü içinde küçük, büyük balýklar ,
Koþuþurdu koynuna ,çok yüreði yanýklar !
Mehtap ile yakamozlar okþar iken gözleri ,
Duyar idim küreðimin çýkardýðý sözleri ;
Artýk görülmüyor balýklarla ,sandalýmýn gölgesi, ,
Uygun düþmez oldu þiirlerin güftesiyle, bestesi..
Suyun kirlenmiþ amma , yine de denizsin,
Vereme tutulmuþ gibi ,solgun benizsin ;
Kimi yerin sýð, çoðunlukla hayli derinsin ,
Yanan bedenler için, hâlâ , tatlýsýn , serinsin .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.