ÖLÜM

ÖLÜM

Ölüm !...
Dünyadaki her fani elbet ölecektir,
Canlý dünyasýnýn deðiþmez kaderidir,
Allah Kur’an’ýn’da da ölümü bildirir,
Þu dünya denen alemden göçüþtür ÖLÜM...

Ölüm !...
Saðlam kaleler içinde saklansak bile,
En güzel gýdalarý alýp yesek bile,
Týp dünyasýný emrimize alsak bile,
Çare yok, her canlýya gelecek ÖLÜM...

Ölüm !...
Ölümü unutan kalp, paslanmýþ sayýlýr,
Dünya benim, ben ölmem diyen yanýlmýþtýr,
Her canlý mutlaka ölüme yakalanmýþtýr,
Ýnsan için son deðil baþlangýçtýr ÖLÜM...

Ölüm !...
Yarýn ölecekmiþ gibi eceli bekle,
Sen bunu yaparken de dünyadan el çekme,
Dünya için ahiretini de yok etme,
Ahiret dünyasýnýn kapýsýdýr ÖLÜM...

Ölüm !...
Ölümü unutan dünyada mutlu olamaz,
Ruha urba olan beden buna dayanmaz,
Anatomik yapýn ki, gün gelir kaldýrmaz,
Varlýðýn kýymetini bilmektir ÖLÜM...

Ölüm !...
En akýllý kul, ölümü fazla düþünür,
En güçlü kul ölüme hazýrlýk görür,
Muhammed iþte ümmete böyle duyurur,
Son deðil bir baþlangýç sayýlmýþtýr ÖLÜM...

Ölüm !...
Ölmek ki; insan için felaket deðildir,
Sonra olacaðý bilmemek felakettir,
Bunca mezar, bunca mevta da yol gösterir,
Yeni dünyaya geçiþ kapýsýdýr ÖLÜM...

Ölüm !...
Ölümün bir adýna da “Ecel” denilmiþ,
Ecelde; tayin edilmiþ zaman bilinmiþ,
Her canlýnýn sonunu da Allah bilirmiþ,
Allah’tan gayrisinin sonu denir ÖLÜM...

Ölüm !...
Ölüm meleði, ne has kullar caný aldý,
Bu ünlü, bu ünsüz, bu zengin aldýrmadý,
Görevi nedeniyle asla suçlanmadý,
Sebeple bilinen dünya sonudur ÖLÜM...

Ölüm !...
Yaþlý, genç, güzel, çirkin, zengin, fakir demez,
Hakk’ýn listesinde kim yazýlý bilinmez,
Ecel ki; torpille, rüþvetle engellenmez,
Sala ile ilan edilmektedir ÖLÜM...

Ölüm !...
Dünyaya gönül baðlayan sevmez ölümü,
Ne çabuk unutur, az önce gördüðünü,
Hakk yolda olanýn o gün olur düðünü,
Alimin de, cahilin de yoludur ÖLÜM...

Ölüm !...
Ölüm için Yunus’um ne güzel demiþ,
“Ölenler ruh deðil, ten ise hayvan imiþ,”
Ruhlar ki; dünyaya imtihan için gelmiþ,
Yok oluþ deðil baþlangýç denilir ÖLÜM...

Ölüm !...
Nasihatler istersen eðer ölüm yeter,
Dünyaya gelen her canlý mutlaka gider,
Akleden kul, Allah’ýn sevdiðini sever,
Okunasý en güzel kitap denir ÖLÜM...

Ölüm !...
Cansýz bedeni görmedin mi musallada,
O ölmeyecek gibi bakardý dünyada,
Þimdi cansýz, hareketsiz yatar orada,
Liste olup sýra beklemeyendir ÖLÜM...

Ölüm !...
Toprak kabulde arlý-arsýz, kirli-kirsiz,
Baðrýna basmýþ hýrlý-hýrsýz, denli-densiz,
Hesaba kimse çýkamayacak deftersiz,
Büyük yere geçiþ kapýsýdýr ÖLÜM...

Kabire azýksýz girmek, sýðmaz akýla,
Hakk’a asi hayat sürmek yakýþmaz kula,
Her canlý doðdu ki, ölecektir Mutlaka,
Aklý selim hayat yaþamalý yiðidim...

Topraða düþen her tohum yeþermedi mi?
Topraktan gelen tekrar ona dönmedi mi?
Sana mahþerde, dirilme var denmedi mi?
Ölümü son görme baþlangýçtýr yiðidim...

Her adým, her nefes, idrak edilmeli ki;
Rahatça analiz et gelmiþi, geçmiþi,
Ölüm alýp gitti, bilemezi bilmiþi,
Allah senin ameline bakar yiðidim...

Allah; kulun ibadetine muhtaç deðil,
Her ibadet kurtuluþ için bunu bil,
Hem Allah, hem de þu kullar içinde sevil,
Bu dünya bir imtihan yeridir yiðidim...

Ölüm son dersen, iyi düþün, iyi bakýn,
Bilinmez ölüm, kime uzak kime yakýn,
Seninde birden duruverir hayat çarkýn,
Anýn kýymetini bilmek gerek yiðidim...

Çocuk yaþta ölene de bir yer olmalý,
Yaþam denilen kutsalýný yaþamalý,
Erken ölene yoksa, güzel mükafatý,
Bu dünyadan güzel yer olmalý yiðidim...

Tevekkülü mevt ile hazýrla kendini,
Tez yapýver Allah’a kulluk görevini,
Seni senden baþkasý bilmez, bil kendini,
Allah’ýn Peygamberi’ de ölmüþ yiðidim...

Ölüm var diye, sakýn dünyayý terk etme,
Dünya azýk yeridir, kimseye zulmetme,
Adýn yaþasýn yükselsin ilim ve de fende,
Dünya ahiretin tarlasýdýr yiðidim...

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: