Yarının Gözleri Güzel
Ýklimi deðiþmeyen hüzünler
Yaþý dinmeyen gözlere dedi ki:
Gitmek için iyi bir vakit deðil… Ne zaman þarký söylesem
O dinler olur bizi
Sesi bana yadigâr o güzel insan
Kimi zaman güvercin ürkeði týnýsý ile kavurur içimizi
Kimi zaman uçurum rüzgârý ile yalar ensemizi
Ne vakit eski zaman konuþulsa o belirir karþýmda
Sevecen affedici bakar hepimize
Alýr baþýmý giderim beton ayaklarýmla
Sevdayý öðrenemem asýr geçse de…
Zirvesine eriþilmeyen daðlar
Aþaðý ovanýn güzeline yanýkmýþ diyorlar
Her sevda ölmek için sýrasýný bekler… Ne zaman çiçek koklasam
O seyreyler bizi
Yüzü bana emanet o özel insan
Kimi zaman iki çift söz olur yüreðimizde
Kimi zaman sessizliðin kendisidir sadece
Ne vakit eskiye dair bir lakýrdý edilse meclisimizde
Ben eririm bir namenin ortasýnda
Sevmek için doðru zaman deðil… Eser durur zaman sevgililerin içine
Umut çýkmaz sokaklarda savrulur
Ben çýkarým kendi içimden
Böylesi gecelerde
Serilirim ayaklarýna sevdanýn
Çiðner beni güzel gözlü yarýn
Baþlangýçlar ergen telaþý her zaman 16.02.12
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.