Hayali Tutsak Umudu Tutsak

Sen mavi sularýnda Marmara’nýn
Berrak umutlarýný yýkarken
Takarken martý kanatlarýna þarkýlarýný
Sonsuzluðunda ufuklarýn
Özgürlüðünü yaþardýn..

Ben karlý daðlarýn tutsaðý
Çakýr dikenlerinden arýndýramadýðým umudun
Doksan fersah gerisinde kaldým.
Ayný þarkýya düzen tutmadý sazýmýz
“lele çoban” çocukluðuma götürürdü beni
Marazi hastalýk gibi taþýdýðým
Korkularýma götürürdü.
Dað yolunda düþen babamýn
Kan sýzan dudaklarýndan
Bir gül açardý her gece rüyalarýmda
Anam,yýldýz iþlemeli yorganýnda
Deli bir aðýtla avuturdu bacýmý
Bacým cin çarpmasý felçliydi
Ben hayali tutsak
Umudu tutsak yaþadým..

Bir yürek yangýnýnýn en ortalýk yerinde
Bir gün batýmý evvelinde birleþti yollarýmýz
Senin Marmara kokulu gülüþünde
Ve sesinde
Ve nefesinde
Silindi korkularým
Ayrý tuvallere çizilmiþ olsa da göklerimiz
Ayný sevdaya tutsak oldu gönüllerimiz.

Þimdi ben
Daðlarýn koyu gölgesinde
El deðmemiþ pýnarlarýn
Bakir sularýnda ararým
Yorgun yüreðimin hayalindeki seni
Ve sen
Doksan fersah uzaktan el edersin

Mehmet TAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: