Hani geçen yaz, Edremit’te,La Olivaie Riviera’da Baþýnda þapkan,gözünde o kocaman, Siyah gözlüðün ve boynunda eþarbýnla, Altýmýzda 65 model bir Mustang vardý, Ve sen Let The Sunshine In’i söylüyordun, Benimse günýþýðým sendin, Bilmiyordun...
Gecenin bir yarýsý uyanýyorum, Saat nedense hep 2:30’u gösteriyor, Perdeler dalgalanýyor hafiften, Ve sen bir hayalet gibi süzülüp Baþucuma geliyorsun,bana baktýðýnda, Gözlerinin olduðu yerde çukurlar görüyorum, Kanlý gözyaþlarý avuçlarýna dökülüyor, Bana uzatýyorsun üzüntüyle, Çýðlýk çýðlýða bir kez daha uyanýyorum, Bu berbat rüyadan...
Seninle seviþmek, Cennet bahçelerinde gezinmek gibiydi. Þimdi yoksun ve ben kendi cehennemimde, Yalnýzlýðýmsa bir günah gibi tepemde, Ölemiyorum, Ne yazýk... Gecenin Rengi.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Gecenin Rengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.