"Çaðýrsaydýn gelirdim.. Kalem ucundaki sözcüklerimi de Alýrdým tüm satýrlardan, Kýrardým özlemi yazan tüm þiirlerimi. Çaðýrsaydýn gelirdim.. Yaðmur sonrasý açan güneþi, Ilýk bir yazýn aydýnlýk gecesi, Gözlerimde yansýrdý. Olmaz mý..? Olurdu.."
"Satýrbaþý kafelerde oturdum sabahlara kadar Acaba dinecek miydi sabah olunca bu savaþ Gün doðumuyla ben de doðacak mýydým yeniden Bilmiyordum Tek bildiðim Biten ve bitmesi gerekendi. Aðýrdý sözcükler"
"Ýsyanlarýmýz buz tutmuþ çýðlar deviriyordu. Ýþte göz göre göre oradaydýn biliyorum, Ýþte göz göre göre yok oluyordun. Aslýnda hiç olmaktý bu, bir hiç, Kavgasýný dindiremedik nedense. Sözler kurþunluyordu tümden sevgileri".
"Benim esir rüzgarlarým var saçlarýmda dalgalanan Bulutlarým var Akþamdan kalma yorgun düþüncelerime öbeklenen Islanýrken yeryüzü"
"Dur k o n u þ m a..! Suskunluðunu bozma Hoþçakal demenin tam sýrasý Sen orada Ben burada Beklemeyi unutacaðýz Hasretmiþ sevmekmiþ Onlarda ne ki Eðer varsa Onlarý da unutacaðýz."
Ve þimdi ben:
"Ayýþýðýnda yürürken bir gece kumsalda, Yalnýz olmadýðýmý farkettim, Genç bir kýz vardý arkamda, Kristal düþler çiziyordu denize, parmaklarýyla...
Ona ne aradýðýný sordum orada, "Iþýðý..." dedi ve gülümsedi, Bana gökyüzünü gösterdi, "Bak!" dedi "Görüyor musun?"
Gözlerim kamaþmýþtý göremedim, O an anladým bunu herkesin yapamayacaðýný, Kimse kalbini böylesine billurlaþtýrýp, Kelimelere böylesine sihir katamazdý...
Kaybolmuþtu dönüp baktýðýmda arkama, Bilmiyordum bir daha nerede bulurdum, Daha sonralarýda gezdim çok o kumsallarda, Cennet bahçelerinde rastlamaktýr ona son umudum...
Ben mi geç kaldým yoksa o mu gelmiþti erken? Þu renksiz hayatýma gökkuþaðýný getiren kadýn, Ve yaþam bir nehir gibi akýp giderken, Bil ki sayfalarýmdan hiç mi hiç silinmeyecek adýn..."
"Katre’ye" 30/09/2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gecenin Rengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.