İHANET BEZİRGÂNI

Terk edip gidecektin madem böyle apansýz
Neden umutlarýmý gök ekine döndürdün?
Tam baþaða durmuþken týrpanladýn zamansýz
Ýçimdeki volkaný vedan ile söndürdün.

Altun akçe bilmezdin tek bildiðin vefaydý
Ne oldu da deðiþtin yoksa benden býktýn mý?
Kuracaðýn yuvada sadakat tek sefaydý,
En mukaddes duyguna kör kurþunu sýktýn mý?

Ýhanet darbesiyle kýrýldý inan belim
Beklemezdim ben bunu çok da zamansýz geldi.
Kurtarmaný beklerken havada kaldý elim
Vefasýzlýk mýzraðý öyle amansýz deldi.

Ýhanet bataðýnda debelenirken boyca
Mazide kalan günler hücum eder yâdýma.
Karþý koyulmaz hisler gönül delerken toyca
Cümle âlem bakýþtý canhýraþ feryâdýma.

Hâlâ hatýrýmdadýr bana verdiðin ikrar.
“Yedi düvel birleþse aþkýmý öldüremez;
Ölürüm de vazgeçmem!” diye ederdin tekrar.
Ýhanetin kahretti; helâkin güldüremez.

Muhacirim ben kökten belirsiz yuvam, yurdum.
Bir mekân tutmuþ idim viraneye çevirdin.
Her türlü tasalluta kaya misali durdum
Öylesine vurdun ki tek vuruþta devirdin.

Yenilmem sanýyordum öyle her bir oyunla
Kýrdýn kolum kanadým çift yüzlü keserinle.
Münafýk mayasýyla yoðrulmuþ þer soyunla
Viraneye çevirdin gurur duy eserinle.

muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
15.02.2012 – Bayraklý / ÝZMÝR.

Not: Þiir tamamen kurgudur. Muhatabý tüm hainlerdir.

Sosyal Medyada Paylaşın: