kurþun olmaz yürekte
göz göze bakar insan
kiþilikse kýyafet
ne söz anlar ne lisan
topraktan var edilmiþ
ruhu ile can bulmuþ
þükürsüz hep þikayet
ne güldürmüþ ne gülmüþ
sabah erken uyanýr
kainatta mahlukat
seherde bereket var
kýlmazlar iki rekat
ne yoksul var ne zengin
gönül uçsuz bir engin
veda etmeden zaman
gidiyor elden her gün
bedenin sonu toprak
kuruyor yeþil yaprak
sonunda kim ne bulmuþ
günaha sarýlarak
inkara kalkýþmadan
önce bir bak haline
ne ALLAHTAN mükafat
ne de kuldan zalime
þeytan hep aldatýyor
sonunda aðlatýyor
uyutup sallatýyor
kimse bakmaz haline
biz kendimize yazar
kendimize okuruz
hidayet ALLAHTAN dýr
ibret ile bakarýz
tövbe kapýsý her gün
açýktýr anlayana
belki yarýn diyerek
zamaný sallayana
ya en sevdiðin senin
ya sen en sevdiðinin
kollarýnda son bulur
bu can benim dediðin
insan aklý unutur
unutmaksa fazilet
hep kendine eziyet
ne hale geldi millet