Mýhlanarak çakýlmýþ gönül üstüne zaman
Kalpler sökülür gibi sanki yerinden her an
Balýk susuz ölüyor insan boðulur sudan
Ýbret ile dönüyor daima burda devran
Harami dolmuþ dünya olmuþ anadan üryan
Çýðlar gibi büyüyor yorgun akþamlar âyân
Kýrmýzý gül kalbine oturmuþ simsiyah kan
Þu karýþmýþ dönðüye zýrnýk atýldýðý an
Eserler saflaþacak meydanlar parlayacak
Kanla sulanmaz toprak mahsül haram olacak
Fazla geriye gitme gül düþmüþ gönüllerden
Takvimler o þarkýda hep ayný namelerden
Mutluluk köþe dönmüþ herkezin geçmiþinde
Körler dövüþür gibi kim kime belli deðil
Acýmasýz kol gezer merhametler kaybolmuþ
Ne eski dostan eser ne de þu eski dünya
Aç karanlýk perdeyi geç kalýyor her sabah
Kara kalemler geçer kaderler üzerinden
Yaðmuru görmezmisin dökülür gökyüzünden
Yýkanýpta inmezmi rahmet olarak gökten
Bu misafir hanede kim hangimizden farklý
Çöpünü atamayan aciz beymidir haklý
Hepimiz bir kardeþiz ilimdir insan farký
Atlas kefende olsa bir avuç toprak hakký
Sözün olsun dilinde yeter kansýz karasýz
Alma haydi bir nefes duruyorsan havasýz
Nefisler hakka teslim merhametler çýkarsýz
Laftan anlamayana son piþmanlýk faydasýz