İnancım Yok Artık

Mülteci gibiyim bedenimde,
Kendimi,
Nasýl savunabilirim ki?
Tüm duygularým bana karþý þimdi,
Bir baþkasýný,
Nasýl sevebilirim ki?

Monarþimin kalýntýlarý,
Silinirken benden,
Düþüncelerim,
Haysiyetsizce göçüp giderken suretimden
Ruhumun parçalarý toz tutardý,
Yanaklarým kanla ýslanmýþken.

Yaþatmak varken
Öldüren sen.
Gözlerin varken,
Gölgelere hapseden sen.
Bunlar deðil ya,
Asýl zoruma giden.
Ey sevgili!
Karþýnda hiçbir engel yokken,
Duvarlarý aþamadýn sen.
Sosyal Medyada Paylaşın: