Bir ayak seslerine, bir de topraða yakýn, Baþý hiç dik olmadý, kamburu düzelmedi. Alýn tek onurunu, üç-beþ kuruþ býrakýn, El açan o bakýþlar, bir gün olsun gülmedi...
Önündeki mendille sýnýrlanmýþ dünyasý, Yorgun düþen o parça umudunu taþýyor. Çökmüþ omuzlarýna yokluðun ihtirasý, Sokaðýn dramýnda kaderini yaþýyor...
Çevre saðýr, toplum kör, onu tanýmaz bile. Her gün önünden geçen demez, -burda biri var. Bir lirayla býrakýr günahýný mendile, Acýsýný yalnýzca kendi yüreði duyar!
MUHSÝN ÝLYAS SUBAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.