iþte gidiyorum haytýndan gitmeleri hiç sevmesemde ardýma bakmadan aðlamadan denizleri döksem gözlerine gözlerinde baka kalsam derinliklere ýþýðý kapatsam yüreðime seni karanlýða gömsem ve bu harabeye dönmüþ virane þehri terk edip gitsem
sis inmiþ binalara ve ara sokaklara sokaklar ýssýz çýðlýklarla haykýrýyor yanlýzlýðýný sevgilim ben gittikten sonra bu þehre hiç güneþ doðmadý hep yas hep gözyaþý boyasý dökük duvarlara argo kelimeler kulanýlmýþ püskürlü boyayla, bir yazý dikkati’mi çekti duvarda bir kalp ortadan ikiye bölünmüþ bir yanda kzýn ismi diðer ayrý parçada da erkeðin kýz haykýrýyor sevdiðine býrakma beni diye erekk duymuyor yaþam mücadelesi veriyor hatanede kalbi durmuþ erkeðin çalýþmasý için kýzýn kalbi gerekliymiþ ve kýz kalbini ikiye bölmüþ yarýsýný erkeðe vermiþ ve kalpleri bir olmuþ aþklarý dillere destan bende böle olmasýný isterdim ama sen beni kalbinden sürgüne gönderdin....
yazan : samet karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
gecenin_adı.sen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.