MÜNACAT - 2

MÜNACAT – 2

Rabbim!
Sen, Mevlasýn, ben ise aciz bir kul,
Sen, Himmet edensin, ben himmete kul.

Rabbim!
Sen, rýzýklandýran, ben rýzýklanan,
Sen, sahipsin, bense sahip olunan.

Rabbim!
Sen, Yaratan, ben ise yaratýlan,
Sen, hidayet eden, ben ise sapan.

Rabbim!
Sen, ebedsin, ben ise geçici,
Sen, bol bol verensin, ben ise cimri.

Rabbim!
Lutfunu hatýrladým, huzur buldum,
Af umuduyla da kapýna koþtum.

Rabbim!
Sen kýlavuzsun, bense yol þaþýran,
Sen affedensin, ben ise affedilen.

Rabbim!
Kalbimden geçeni de bilirsin,
Var olan her þeylerden berisin.

Rabbim!
Ýnanýyorum, Sen varsýn ve birsin,
Ezelin-ebedin sahibi Sensin.

Rabbim!
Ben kelimelerle övemem Seni,
Kusurumdan dolayý affet beni.

Rabbim!
Her zerreye hâkim sadece Sensin,
Eþin yok, benzerin yok, Sen ki; teksin.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: