Hâlâ Aynı

sarsýcý bir sabahtý
kendimi sende unutmuþtum
üstümüzden geçen bulutlarý bile
öyle özlemiþtim ki...

kaygýlý bekleyiþler bitti
zaten beklemiyorum da artýk
beklenmeyecek kadar güzelsin
mutluyum varlýðýnla...

sakallarým aðardý
yüzüm kýrýþ kýrýþ
daha koyu akþamýn rengi
yaðmurun anlamý aðýr
üþümekten korkar oldum
ama portakal çiçekleri
hâlâ ayný güzel kokuda...

aþk demeye dilim varmýyor
özlüyorum diyorum saçlarýnýn uçuþunu
yüzündeki çocuksuluða gülüyorum diyorum
kýrlara çýkmak istiyorum yanak yanaða
hastalanýnca ellerini tutmak
birlikte yüksek sesle konuþmak sokaklarda
aþk dersem kalamam ayakta...

korkulu bir bebeði kucaklýyorum
taç yapraklarý kirli bir papatyayý okþuyorum
duru bir þarký söylüyorum kuþlara
kimsenin yürümediði yollarý avutuyorum
aylak aylak
park sakini ihtiyarlara çaylar ýsmarlýyorum
bu dünyanýn bütün denizlerini görüyorum rüyalarýmda
çok özlüyorum seni...



kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: