MAĞRİPMİ,MAKBER Mİ,,
Yalan bir sevdaya kandým yýllarca,
Bana miras kalan külleri oldu.
Kurþun yarasýndan daha okkaca,
Ýçimde dert olan halleri oldu.
Her sözü bir hançer gibi saplandý,
Yüreðimde bir ur gibi toplandý.
Gün geldi ne sað yan ne sol yan kaldý,
Her sözü bir dert habbesi oldu.
Gül dalýnda meðer hoþmuþ güzelmiþ,
Daldayken sevgiye aþk’a deðermiþ.
Kopardýn mý zulümden de betemiþ,
Bu canýmý yakan dikeni oldu.
Bölük pörçük oldum can lime lime,
Ben bile acýdým kendi halime.
Erimek çürümek deðil mesele,
Beni benden eden dilleri oldu.
Ýþve naz deðildi ettiði zulüm,
Bir gül’e sevdalý garip bülbülüm.
Ötmeseydim lâl olsaydý dilim,
Beni aðulayan gözleri oldu.
TÝRYAKÝ çekiyor derdi çileyi,
Zor yendi sonunda kahpe hileyi.
Boþ yerede itham ettik feleði,
Kenan’ýn "Maðribi Makber"i oldu.!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.