Kimler Utansın?
Yandan çarklý beyim, dayý cakalým,
Burnu havalarda olan utansýn!..
Her þeyi tozpembe göster bakalým,
Havada uçuþan YALAN utansýn!..
Bela gelmez imiþ Hak yazmayýnca,
Hak ise yazmazmýþ kul azmayýnca.
Bunlarý yazmazdým ben kýzmayýnca,
Yetimin hakkýný ÇALAN utansýn!...
Dediler ki Afrika’da kýtlýk var,
Bebeler ölmüþ hanelerde yokluk var,
Þükürler olsun bizlerde tokluk var
Bu yükün altýnda KALAN utansýn!...
Yoksula yardýmlar Allah’ýn emri,
Cimri deðilim ben sanma ki cimri.
Kendi bedenimden varsa ki biri,
Baþka diyarlara VARAN utansýn!..
Amacý baþkaysa onu bilemem
Þer peþinden koþana hayýr dilemem.
BOB baþkaný gibi böbürlenemem,
Kaf daðýndan inmeyen BAÞKAN utansýn!..
Ýnek gibi saðdý caným milleti,
Nerden bulmuþ boðazdaki cenneti?
Genç yaþýnda yapýp koca serveti,
Gemilerle gezen OÐLAN utansýn!..
Bir ben bilirim beni, yine birde ben,
Burnunun dibinde her gün inleyen,
Uzaðý görüp de yakýnýný görmeyen,
Gözleri boþluða BAKAN utansýn!..
Ýnanýn Þahan’ýn özü yufkadýr,
Sevgi dolu kalbi, daha baþkadýr.
Yanlýþ bende deðil, yanlýþ baþtadýr,
Köþk ile sarayda YATAN utansýn!...
MEHMET ÞAHAN
16/08/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.